ŚWIETLICA SZKOLNA

 

 

SCENARIUSZE ZAJĘĆ ŚWIETLICOWYCH NA RZECZ INTEGRACJI UCZNIÓW PEŁNOSPRAWNYCH I NIEPEŁNOSPRAWNYCH TEMAT:

Jak wywołać uśmiech na twarzy smutnego człowieka? - na podstawie noweli B. Prusa  pt. „Katarynka”.

Cel zajęć:

Formy pracy:

Metody pedagogiki zabawy:

Zasady wykorzystywane podczas prowadzenia zajęć świetlicowych:

PRZEBIEG ZAJĘĆ

Zajęcia wstępne:

„SŁONECZKO” – Każdy uczeń otrzymuje kartkę. Na niej pisze jednym wyrazem: - Z czym kojarzy mu się miłość?

1)     Kogo mamy miłować?

2)     Na czym polega miłość?

Dzisiaj dowiemy się w jaki sposób możemy zmienić nasze myślenie i postępo-wanie.

Rozwinięcie

Pomoże nam w tym nowela B. Prusa pt. „Katarynka”. Zapoznanie z fragmentem tej noweli i analiza.

Analiza

1)     Jakim człowiekiem był Pan Tomasz?

2)     Dlaczego nie lubił katarynek?

3)     Jak możemy określić jego postępowanie?

4)     Kto mieszkał jeszcze w tej kamienicy?

5)     Co robiła ta dziewczyna?

6)     Gdy pewnego dnia na podwórzu pojawiła się katarynka – co robiła dziewczynka?

7)     Jak zareagował na to Pan Tomasz?

Tę postawę Pana mecenasa możemy nazwać altruizmem.

(Wyjaśnienie pojęcia z Encyklopedii)

Podsumowanie

Każdy człowiek jest wezwany do pomocy innym ludziom. Ta pomoc powinna być bezinteresowna, która nie liczy na zapłatę. Przez nią okazujemy drugiej osobie, że ją kochamy.

ANEKS

Zwracam się do Was z serdeczną prośbą o udzielenie pisemnej odpowiedzi na poniższe pytania. Odpowiedzi Wasze będą wykorzystane do pracy związanej z awansem zawodowym i nie zostaną ujawnione. Pozwolą one poznać Wasz stosunek do osób niepełnosprawnych.

Proszę zaznaczyć właściwe odpowiedzi.

Dziękuję za wypełnienie ankiety.

 

Dane o respondencie (o Tobie):

Wstaw znak + w odpowiedni kwadrat

a) uczennica          b) uczeń               wiek            lat

Wstaw znak +, aby zaznaczyć prawidłową odpowiedź.  

 

Pytanie

Tak

Nie

Nie wiem

1.

Miał(a) bym coś przeciwko temu, aby w świetlicy było dziecko niepełnosprawne.

 

 

 

2.

Zaakceptował(a) bym osobę niepełnosprawną jako mojego kolegę.

 

 

 

3.

Nie czuję się swobodnie w towarzystwie osoby niepełnosprawnej.

 

 

 

4.

Nie ma różnicy w zachowaniu osób niepełnosprawnych i osób zdrowych.

 

 

 

5.

Osoby niepełnosprawne potrafią cieszyć się życiem jak wszyscy ludzie.

 

 

 

6.

Należy dążyć do bliskich kontaktów  z osobami niepełnosprawnymi.

 

 

 

7.

Powinno być więcej audycji telewizyjnych i radiowych na temat osób niepełnosprawnych.

 

 

 

8.

Dzieci niepełnosprawne powinny uczyć się tylko w szkołach specjalnych.

 

 

 

 

Bibliografia

  1. Doroszewski W., Słownik poprawnej polszczyzny, PWN, Warszawa 1982.

  2. Ferrero B., Historie, Wydawnictwo Salezjańskie, Warszawa 1994.

  3. Kofman J. (red.), Encyklopedia popularna, PWN, Warszawa 1993.

  4. Popławska A., Wybór Nowel, Wydawnictwo GREG, Kraków 2004.

 

Opracowała mgr Małgorzata Madejek

ŚWIETLICASCENARIUSZE