Bądźmy grzeczni dla każdego a nie znajdziemy niegrzecznego. P. Legowicz

 

SCENARIUSZETemat: Kiedy czujemy się szczęśliwi?

Cele:

Uczeń:

— rozumie i wyraża samego siebie poprzez dostrzeganie związków między zdarzeniami i przedmiotami,

— aktywnie uczestniczy w różnych formach ekspresji,

— ma poczucie własnej wartości,

— dostrzega, nazywa i wyraża swoje uczucia poprzez różne formy ekspresji,

— potrafi działać w sytuacjach otwartych,

— akceptuje uczucia innych,

— ma poczucie przynależności i umiejętności współpracy w grupie.

Postawa ucznia — aktywności, twórczości, zaangażowania, współpracy, samodzielności

Postawa nauczyciela — życzliwości, opiekuńczości, postawa wspierająca, wspomagająca „prowokująca"

Przebieg zajęć

• Dzieci i nauczycielka siadają w kręgu.

Pokazuję „lizaki" z ilustracjami osób, których twarze obrazują konkretne uczucia. W tym samym czasie zastanawiam się wspólnie z dziećmi, co mogło być powodem takiego wyrazu twarzy. Następnie piszę na tablicy kilka zdań.

Jest mi wesoło, gdy ................................

(mogą tu być zakończenia typu: „pada deszcz"
„świeci słońce"
„tańczą liście na wietrze")
Jestem smutna, gdy ...............................

(Np. Jest pochmurno"
„jestem sama"
„zgubiłam ulubioną zabawkę")

Jestem zadowolona, gdy .........................

Jestem przestraszona, gdy ......................

Jestem zła, gdy .....................................

Chętne dzieci próbuj ą sensownie zakończyć rozpoczętą wypowiedź. Zachęcam je do kończenia zdań na różne sposoby. Chwalę przede wszystkim te pomysły, które są oryginalne, niezwykłe, dowcipne.

• „Jakie to uczucie"

Dzielę uczniów na 4-osobowe grupy. Dzieci losują karty z nazwami uczuć.

Próbują je opisać.

I. Za pomocą słów (kolor, jak pachnie, jak wygląda, jaki ma dźwięk, czym mnie napawa).

}I Mimiką, gestem, ruchem, pozą.

Po wykonaniu ćwiczenia grupy prezentują swoje prace na forum klasy.
Pozostali uczniowie starają się odgadnąć, jakie to uczucie.

• Następnie przechodzę do ćwiczenia „Łatane skojarzenia".

Uczniowie dzielą się na grupy 6-osobowe. W odległych kątach klasy przypinam arkusze papieru z hasłem „Szczęście". Dzieci z poszczególnych grup szybko dobiegają do swojego kartonu i kolejno piszą skojarzenia.

Grupy pracują metodą „burzy mózgów".

Szczęście to:

- wielka wygrana,

- odnalezienie zgubionej zabawki,

- piękne kwiaty w ogrodzie,

- upragnione zwierzątko,

- piątka w szkole,

- ulubione zajęcie,

- kolorowy motyl,

- muzyka,

- śpiew słowika,

- pszczoła w ulu itd.

Przy nietypowych porównaniach dzieci uzasadniają swój wybór.

- Podsumowanie: jest wiele skojarzeń i określeń szczęścia. Dla

każdego z nas szczęście oznacza co innego, ale to właśnie dobrze, że tak jest, że różnimy się od siebie.

• Kolejne ćwiczenie to wykonanie „mapy myślowej"

Uczniowie indywidualnie wypełniają „mapy myślowe", piszą jak
najwięcej skojarzeń z hasłem „Szkoła"

Dzieci prezentują swoje prace na forum klasy.

Po przeprowadzonej próbie formułuję pytanie:

• Dlaczego dzieci chodzą do szkoły ?

Dzielę klasę na dwie grupy.

Jedna układa pytania, a druga odpowiada.
* Uczniowie w wyniku dalszej dyskusji stawiają pytanie

Kiedy w szkole, w klasie czujemy się szczęśliwi?

• Zabawa w „Pociąg"

Ponownie wykorzystuję arkusze szarego papieru z zabawy „Łatane skojarzenia". Odwracam je na drugą stronę, napisane są na nich docelowe nazwy „stacji".
    

I. LICZENIE

II. TWÓRCZOŚĆ LITERACKA

III. MALOWANIE

IV. MUZYKOWANIE

Dzieci na sygnał przybiegają do wybranej przez siebie .„stacji" i tworzą pociągi. Wyruszaj ą nim i w zaczarowaną podróż do wybranej przez siebie krainy, gdzie będą wykonywać swoje ulubione zajęcia.
Przy kartonach (nazwach stacji) są stoliczki, na których zgromadzone są różnego rodzaju materiały i pomoce (kredki, farby, flamastry, ołówki, bibuła, kartony, kasety z muzyką relaksacyjną, instrumenty perkusyjne, teksty wierszy, stare czasopism,  kolorowe tusze, nożyczki, słomki) oraz w kopertach propozycje zadań.
 

I. LICZENIE

1. karty pracy z zadaniami tekstowymi otwartymi

2. różnego rodzaju problemy matematyczne związane z naszym
codziennym życiem

3. krzyżówki.

 

II. TWÓRCZOŚĆ LITERACKA

1. układanie opowieści na podstawie podanych słów

2. uzupełnienie tekstów wyrazami, które nie istnieją

3. historia z „odzysku"

4. zabawa słowami (układanie wierszy i rymowanek)
 

III. MALOWANIE
1. odbijanie gąbką

2. nakrapianie tuszem

3. gazetowe wydzieranki

4. malowanie słomką

               

IV. MUZYKOWANIE

1. układanie melodii do tekstów przysłów i wierszy

2. improwizowanie ruchem nastroju i charakteru słuchanej muzyki

Wyjaśniam, co możemy zrobić, ale nie jak. Jednocześnie zaznaczam uczniom, że wybór zadań, materiałów, temat i forma pracy zależy tylko od nich. Zachęcam do wymyślania innych oryginalnych propozycji w zakresie danej „stacji". Obserwuję dzieci, ich wzajemne relacje, komentarze przy wykonywaniu zadań.

Po upływie określonego czasu dzieci przystępują do pokazywania prac pozostałym grupom. Zajęcia kończą się omówieniem prac. Wszyscy uczniowie są chwaleni za bardzo dobre wywiązanie się z zadania.
Najciekawsze uznane przez dzieci prace wieszamy w naszym kąciku twórczości „Wędrówka wyobraźni".

- Podsumowanie zajęć

 

Dzieci stoją w kole i proszę ich, aby mina,, gestem pokazały mi jak czuły się w czasie zajęć.
Przewidywane reakcje dzieci:

- uśmiech,

- ukłon,

- ręka na sercu,

- wyskok w górę,

- okrzyk radości,

- oklaski,

- gest OK.

- Porządkowanie sali.

 

Opracowała Halina Kolasińska

 

 

autor  © 2004 rap

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

autor  © 2004-2005 rap