Pasowanie na Świetliczaka M. Madejek

W dniu 19.11.2007 r. postanowiliśmy przyjąć do naszej społeczności świetlicowej nowych 37 uczniów z klas pierwszych .

Podczas tej uroczystości pierwszoklasiści brali udział w różnych zabawach, zgadywankach, z których rozwiązywaniem nie mieli żadnych problemów .

Wszyscy uczestnicy dobrze się bawili i zasłużyli na miano Świetliczaka Szkoły Podstawowej w Poniatowej.

Na zakończenie uroczystości pierwszoklasiści byli pasowani przez Pana Dyrektora na Świetliczaków i złożyli uroczyste przyrzeczenie .

Dzieci otrzymały także drobne podarunki od starszych Świetliczaków - rybki - zakładki oraz dyplomy.

W przygotowaniu tej uroczystości pomagali uczniowie z klasy VI B i III D .

Wszyscy bawili się wyśmienicie.

Życzymy nowym Świetliczakom dużo sukcesów w nauce i radości w codziennym życiu.

Nauczycielka świetlicy: mgr Małgorzata Madejek

SCENARIUSZ IMPREZY - PASOWANIE NA ŚWIETLICZAKA 2007/2008

CELE:

· uroczyste przyjęcie nowych uczniów do gromady świetlicowej;

· kształcenie umiejętności wspólnej zabawy, integracja grupy;

· kształtowanie zdolności słuchania, wypowiadania się i zabawy;

· wychowanie w duchu szacunku do tradycji szkoły i świetlicy;

· integracja świetlicy ze środowiskiem dziecka;

· rozwijanie zainteresowań i talentów.

METODY:

· rozmowa kierowana;

· rozwiązywanie zagadek, krzyżówka;

· omówienie zadań;

· zabawy integracyjne ;

· inscenizacja wiersza;

· nagrodzenie dzieci za ich osiągnięcia.

FORMY PRACY:

· indywidualna;

· grupowa;

· zbiorowa.

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

· hasła zagadek, zagadki , chusta, wizytówki z imionami, przyrzeczenie Świetliczaka, prezenty dla dzieci, dyplomy.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Uroczyste powitanie wszystkich uczestników zajęć oraz gości.

2. Występ ucznia - wiersz na powitanie.

I. DZIŚ W ŚWIETLICY WYDARZENIE

PRZYJMUJEMY NOWE DZIECI

BĘDZIE UROCZYSTOŚĆ MAŁA

ATRAKCYJNIE CZAS NAM ZLECI.

II. PIĘKNIE WITAM NASZYCH GOŚCI

UŚMIECHEM I MIŁYM GESTEM

NIECH ZOBACZĄ JAK W ŚWIETLICY

GRZECZNY I UPRZEJMY JESTEM.

WIĘC NA PROGRAM ARTYSTYCZNY

JA ZAPRASZAM TERAZ PAŃSTWA.

3. Zabawa I – dzieci siedzą na dywanie i odgadują zagadki. Odgadnięte hasła wychowawca przyczepia do tablicy. Rozwiązaniem jest hasło świetlica.

I Klucz się zaciął w zamku,

To się czasem zdarza

Sam nie zreperujesz

Biegnij po ...... ŚLUSARZ

II Wieje, dmucha , huczy,

Rano, wieczorem, w nocy,

Kto to taki...... WIATR

III A cóż ! Każdy ma gospodę;

Dom – kto dom, a bocian...... GNIAZDO

IV Ma maleńki ryjek

Chociaż igły nosi,

Nigdy nic nie szyje. JEŻ

V W każdej klasie mieszka,

czarne ma oblicze,

na niej często piszę. TABLICA

VI Szumią trawy, gną się drzewa,

To już nie deszcz, to ulewa;

A najgorsza teraz dola

Nieszczęsnego brak ... PARASOLA

VII Patrzcie! Całą rzeszą,

Na obronę mrowiska spieszą.

Wszystkie rzędem w jedną stronę

Różki mają nastawione. MRÓWKI

VII Co to za złośnica,

Odpowiedzcie dzieci,

Poduszki, dywany

Bije, aż kurz leci. TRZEPACZKA

IX Po tablicy biega, skacze,

Kreśląc na niej białe znaki,

Wszyscy ją ze szkoły znacie,

Czy zgadniecie , kto to taki? KREDA

4. Zabawa II – chusta – dzieci podają sobie chustę bardzo szybko jako np.: balonik, ciężki kamień, coś co parzy, miły prezent.

5. Zabawa III – dzieci siadają w kręgu i odpowiadają : Prawda to czy plotka ?

- grzebień jest do czesania

- suczka urodziła kotka

- lodówka jest do prania

-czapkę nosi się na głowie

- lizaki są na patyku

- kwiaty rosną w wazoniku

- mąka jest czarna

- jeż pod ziemia żyje

- żyrafa ma krótką szyje

- pianista na skrzypkach gra

-sosna pachnie sosną.

6. Zabawa IV -cebula -dzieci odliczają do dwóch, jedynki stoją na zewnątrz okręgu, a dwójki w środku i tworzą wewnętrzny okrąg. Uczestnicy są do siebie zwróceni twarzą. Prowadzący podaje komendy, które wykonują uczestnicy w parach. Po każdej komendzie krąg zewnętrzny przesuwa się zgodnie ze wskazówkami zegara o jedna osobę po czym zostaje podana następna komenda.

Komendy:

· uśmiech,

· podanie ręki,

· podanie swojego imienia od tyłu: Gosia – Aisog,

· ulubione zwierze,

· imię mojego przyjaciela,

· miły gest.

7. Wiersz – na środek wychodzą dzieci i deklamują wiersze.

W NASZEJ ŚWIETLICY JEST PRZYJEMNIE

LUBIĘ BYĆ TUTAJ CODZIENNIE

TU ZABAWKI FAJNE MAM

I NA KOMPUTERZE GRAM

KIEDY NA DWÓR WYCHODZIMY

TO WESOŁO SIĘ BAWIMY

A GDY W SALI ZOSTAJEMY

TO CZASEM HAŁASUJEMY

TU CZYTAMY, MALUJEMY

DOMY Z KLOCKÓW BUDUJEMY

ZABAWY TEŻ WYMYŚLAMY

REWIE MODY PRZEDSTAWIAMY

ROZMAWIAJĄ NA DYWANIE

Z NAMI WSZYSTKIE PANIE

TU PRZYJACIÓŁ SWOICH MAM

NIGDY NIE CZUJE SIĘ SAM

GDY KTOŚ ŹLE SIĘ ZACHOWUJE

PANI WTEDY GO STROFUJE.

Dziecko występuje do przodu i mówi wiersz Marii Konopnickiej pt. „Stefek Burczymucha” (drugi uczeń prezentuje Stefka Burczymuche).

Stefek Burczymucha

O większego trudno zucha,

Jak był Stefek Burczymucha...

- Ja nikogo się nie boję !

Choćby niedźwiedź... to dostoję!

Wilki?... Ja ich całą zgraję

Pozabijam i pokraję!

Te hieny, te lamparty

To są dla mnie czyste żarty!

A pantery i tygrysy

Na sztyk wezmę u swej spisy!

Lew!... Cóż lew jest?! - Kociak duży!

Naczytałem się podróży!

I znam tego jegomości,

Co zły tylko kiedy pości.

Szakal, wilk?...Straszna nowina!

To jest tylko większa psina!...

(Brysia mijam zaś z daleka.

Bo nie lubię gdy kto szczeka!)

Komu zechcę to dam rade!

Zaraz za ocenę jadę

I nie będę Stefkiem chyba,

Jak nie chwycę wieloryba!

I tak przez dzień boży cały

Zuch nasz trąbi swe pochwały.

Aż raz usnął gdzieś na sianie...

Wtem się budzi niespodziewanie.

Patrzy, aż tu jakieś zwierzę

Do śniadania mu się bierze.

Jak nie zerwie się na nogi,

Jak nie wrzaśnie z wielkiej trwogi!

Pędzi jakby chart ze smyczy...

- Tygrys, tato! Tygrys! - krzyczy.

- Tygrys?... - ojciec się zapyta.

- Ach, lew może!... Miał kopyta

Straszne! Trzy czy cztery nogi,

Paszczę taką! Przy tym rogi...

- Gdzie to było?

- Tam na sianie.

Właśnie porwał mi śniadanie...

Idzie ojciec, służba cała,

Patrzą... a tu myszka siedzi sobie

I ząbkami serek skrobie!...

8. Zabawa V – Zgaduj zgadula – wychowawca czyta zagadki, które dzieci zgadują:

· Tylko cal wysokości miała, była bardzo mała?

· Jakie imiona mają braciszek i siostrzyczka, którzy w lesie spotkali chatkę z pierniczka?

· Ptak, który robi nad ziemią kółka, to...

· Chociaż kłopoty z wilkiem miała, wyszła z opresji zdrowa i cała?

· Kto cię zaprasza, kto na miodek woła?

· Jaka to dziewczynka ma roboty wiele, a na pięknym balu gubi pantofelek?

· Dla mamy i taty zbieramy na łące...

9. Dzieci stoją w kręgu i składają przyrzeczenie.

MY ŚWIETLICZKI PRZYRZEKAMY:

· Być miłym dla naszego wychowawcy.

· Szanować siebie i innych.

· Chętnie uczestniczyć w zajęciach i zabawach.

· Nie grymasić podczas posiłków.

· Chętnie rozwijać swoje zainteresowania.

· Nie obrażać się na innych.

· Odnosić się z szacunkiem, nawet jeśli kogoś nie lubimy.

PRZYRZEKAMY!

10. Wychowawca prosi pana dyrektora, aby pasował dzieci na Świetliczaka.

11. Dzieci otrzymują dyplomy.

12. Starsi uczniowie wręczają prezenty (rybki – zakładki).

14. Wiersz na zakończenie - deklamuje uczeń z klasy II.

TO JUŻ KONIEC MOI MILI

DOBRZEŚMY SIĘ TU BAWILI?

W PRZYSZŁYM ROKU ZAPRASZAMY

JESZCZE LEPSZY POKAZ DAMY.

Opracowała nauczycielka świetlicy: mgr Małgorzata Madejek