„15 maja - Dzień Polskiej Niezapominajki "

Na razie niezapominajki kiełkują w naszych sercach, a warto posłużyć się tym symbolem również w życiu osobistym, wtedy, kiedy zajmujemy się tradycją naszego narodu, parkami, architekturą, zwyczajami, troską o przyrodę, a także stosunkami międzyludzkimi. Chodzi też o poszanowanie form pozwalających na poznanie dorobku kulturowego i wykorzystanie wiedzy o nim na różnych imprezach i festynach, „dniach" wsi i innych miejscowości.

15 maja już po raz kolejny będziemy się radowali Świętem Polskiej Niezapominajki. To nasz rodzimy zwyczaj, który chyba lepiej kultywować niż przywiezione z Ameryki Walentynki, a w każdym razie obok Walentynek...

Ogólnopolska Akcja Święto Polskiej Niezapominajki zainicjowana została przez dziennikarza Program l Polskiego Radia „Eko-Radio" Andrzeja Zalewskiego i  Portal Gazeta.pl. Cele tej akcji są szczytne, bo dotyczą nie tylko ukazywania bioróżnorodności i piękna naszej przyrody, przypominania o potrzebie jej ochrony oraz promowania polskiej roślinności, ale dotyczą także kształtowania określonych postaw i umiejętności w kontaktach z ludźmi; okazywania wzajemnej serdeczności, przekazywania wyrazów pamięci, odświeżania starych przyjaźni oraz zacieśniania więzi z bliskimi.

Staramy się, aby ten kwiat stał się symbolem wspomnień rodzinnych, historycznych, patriotycznych, ale i osobistych, skoro każdy z nas nosi w sercu jakiś obraz polskiej przyrody. Wracamy do niego pamięcią żyjąc wśród asfaltów, samochodów i komputerów. Niestety, dzisiejsza, bardzo hałaśliwa i stechnicyzowana cywilizacja powoli niszczy nasze związki z przyrodą.

Kwiat niezapominajki stanowi symbol jeszcze w dwóch krajach świata znanych ze znakomitej organizacji i dużej kultury społecznej: na Alasce i w Finlandii. Może ten niepozorny kwiatek i nam pomoże przywrócić w Polsce ład ducha i wrócić do wartości, które zawsze obowiązywały, a o których w nawale obowiązków i pośpiechu dnia codziennego często zapomi­namy. Przecież „ja", czyli „ego" jest w swoim brzmieniu bliskie słowu „eko". Spróbujmy niezapominajkę wykorzystać w rozwijaniu eko-centryzmu, zamiast egocentryzmu.

Takie wdrażanie dzieci od najmłodszych lat do czynnego udziału w pielęgnacji i ochronie przyrody przyczyni się do wychowania pokoleń rozumiejących, że piękne krajobrazy stanowią wartościowe zasoby naturalne, za których utrzymanie odpowiedzialny jest człowiek. Istotne jest zrozumienie przez dzieci faktu, że stosunek do przyrody jest miarą kultury człowieka.