W roku 1919 we Włostowicach grupa działaczy społecznych przystąpiła do zorganizowania oddziału Ochotniczej Starży Ogniowej. Chętnych i oddanych w sprawie pożarnictwa było wielu. Powstał zarząd oddziału na czele, którego stanął ksiądz Stanisław Kamiński (prezes), komendantem oddziału Władysław Pych, jego zastępcą został Stanisław Gawęda, a Gospodarzem został Władysław Jerzyna. W 1920 roku oddział liczył 42 członków. Wśród nich byli działacze, których czynna postawa i energia umożliwiły powstanie Oddziału O.S.O. oraz wyposażenie w sprzęt strażacki. Do nich należy zaliczyć Andrzeja Burka, Ignacego Czepkowskiego, Józefa Dobosza, Józefa Waraksa, Jana Zadurę, Wandę Wnuk, Pawła Jasiuka, Jana Chmielewskiego, Mieczysława Gancarza i Pawła Kotera. Dzięki staraniom członków komitetu organizacyjnego w 1922 roku oddział dysponował dwoma sikawkami ręcznymi, trzema beczkowozami, dwoma wozami do wyjazdu z drabinami oraz wieloma materiałami węży ciśnieniowych.
W roku 1921 przystąpiono do budowy remizy. Członkowie z wielkim trudem ukończyli budową dopiero w 1924 roku. Drewno na budowę ofiarowali obywatele Włostowie.
W 1925 roku społeczeństwo ufundowało oddziałowi Ochotniczej Straży Ogniowej we Włostowicach sztandar, który poświęcono 14 czerwca tegoż roku. Rodzicami chrzestnymi byli Aleksandra Dobosz, Maria Gawęda, Leon Kwiatkowski i Józef Jerzyna. W uroczystości wzięła udział cała miejscowa społeczność. Wszyscy strażacy z Włostowie, straż ogniowa z Puław wraz z orkiestrą, harcerstwo oraz władze powiatowe i miejskie.