|
INTERNET - WYZWANIA, ZAGROŻENIA, NADZIEJE |
||||
|
|
||||
|
|
|
|
||
|
BEZPIECZNY INTERNET - RADY DLA RODZICÓW Internet oferuje dzieciom i młodzieży fantastyczne możliwości odkrywania, zawierania znajomości i tworzenia w sieci. Z jego używaniem wiążą się jednak także zagrożenia. Jest to przecież okno na świat dorosłych zawierające materiały nieodpowiednie dla dzieci. Jak rodzice mogą pomóc dzieciom w zminimalizowaniu tych zagrożeń? Nie ma prostej odpowiedzi na to pytanie. Zagrożenia różnią się w zależności od wieku dziecka i tego, na ile sprawnie potrafi ono obsługiwać komputer. Najważniejszą kwestią jest zabezpieczenie swoich prywatnych materiałów na komputerze, czyli zapewnienie mu ochrony przed wirusami i aktualizowanie oprogramowania. W przypadku dzieci bezpieczeństwo danych można zwiększyć, stosując filtrowanie treści i ustawienia dostępne w wielu programach. Oczywiście ważne jest, aby komputer był w dobrym stanie technicznym. Dla dzieci i młodzieży Internet to jednak przede wszystkim miejsce spotkań, w którym mogą natknąć się nie tylko na znajomych, ale i osoby obce. W sieci można doświadczyć przykrości, napastowania, a nawet przemocy. Według mnie najlepszym zabezpieczeniem jest zdanie się na zdrowy rozsądek. Przede wszystkim trzeba poinformować dzieci o zagrożeniach istniejących w Internecie, żeby umiały zachowywać się bezpiecznie, oraz być gotowym do omówienia z nimi wszystkich wątpliwości, jakie mogą powstać w związku z korzystaniem z sieci. Pseudonimy są zabezpieczeniem Ludzie często posługują się w Internecie pseudonimami, które pozwalają im uniknąć ujawnienia tożsamości. Prowadzenie rozmowy pod pseudonimem jest bezpieczne. Nie można Cię namierzyć, dopóki sam nie podasz swoich danych kontaktowych. Ta anonimowość może jednak prowadzić do nieodpowiedniego zachowania i używania wulgarnego języka przez niektóre osoby. W grupach dyskusyjnych często udziela się stałe grono osób. Hasła są tajne Aby wziąć udział w rozmowie w sieci, często trzeba utworzyć własny profil lub tożsamość. Profil to opis użytkownika zawierający dane identyfikacyjne lub pseudonim stosowany w rozmowach. Profile są zwykle zabezpieczane hasłem, aby uniemożliwić wykorzystywanie tożsamości innych osób. Nie powinno się ujawniać własnego hasła. Ochrona prywatności – co możesz, a czego nie powinieneś mówić o sobie? Poprzez czatowanie w sieci dzieci mogą rozmawiać ze swoimi rówieśnikami i zawierać nowe przyjaźnie; wiąże się to jednak z udzielaniem informacji o sobie. Dziecko nie powinno ujawniać w sieci danych osobowych umożliwiających jego identyfikację ani danych kontaktowych (tj. imienia i nazwiska, adresu pocztowego, numeru telefonu). Ochrona prywatności w sieci wymaga zrozumienia, w jaki sposób mogą zostać wykorzystane podawane informacje. Tożsamość użytkownika można odkryć poprzez powiązanie różnych informacji, jakie o sobie podaje, np. nazwy szkoły, klubu sportowego, regionu zamieszkania itp. Zachowaj ostrożność przy ujawnianiu swoich danych kontaktowych i innych informacji o sobie. Przesyłane zdjęcia lub dane osobowe, które ujawniasz nieznajomym, mogą być dostępne dla wszystkich użytkowników Internetu. Dzienniki internetowe udostępnione w sieci mogą być tam przechowywane przez wiele lat. Po opublikowaniu w sieci tekstu lub zdjęcia tracisz kontrolę nad dalszym ich losem. Można je później łatwo skopiować do różnych lokalizacji, przez co ich usunięcie może okazać się niemożliwe. Pamiętaj
Patrz także: Ochrona prywatności w pokojach na czacie oraz korzystanie z komunikator Poczta elektroniczna Poczta elektroniczna (e-mail) to popularna metoda wysyłania wiadomości za pośrednictwem Internetu. Jej stosowanie wymaga jednak rozwagi. Skrzynki e-mailowe mogą łatwo zapełnić się niechcianą pocztą lub spamem, często w formie wiadomości reklamowych nieadresowanych konkretnie do Ciebie. Poczta śmieciowa wiąże się nie tylko z ryzykiem otrzymania wirusa, ale także z możliwością otrzymania nieodpowiednich materiałów lub łączy nieprzeznaczonych dla dzieci i młodzieży. Możesz także otrzymywać anonimowe e-maile o charakterze napastliwym, zastraszającym czy niepokojącym. Więcej informacji znajdziesz w części Cybernetyczni napastnicy. Co możesz zrobić: Korzystaj z filtru antyspamowego Zalecamy założenie dziecku konta pocztowego u dostawcy usług internetowych, który oferuje automatyczną ochronę antywirusową i filtrowanie spamu. Pozwoli to znacznie ograniczyć liczbę otrzymywanego spamu. Aby uzyskać więcej informacji, patrz dalej. Odbieraj pocztę tylko od znanych nadawców Najbezpieczniejszą, choć najbardziej ograniczoną formą korzystania z poczty elektronicznej, jest taka konfiguracja ustawień, aby dziecko miało wyłącznie dostęp do poczty przychodzącej z wybranych adresów. Wiele programów pocztowych umożliwia blokowanie wiadomości wysyłanych z konkretnych adresów e-mail. Zastanów się, czy nie założyć anonimowego konta pocztowego Adresy poczty elektronicznej mają często formę imię.nazwisko@domena.pl. Twoje imię i nazwisko to dane osobowe, których nie powinno się publicznie ujawniać. Jeśli dziecko chce korespondować z osobami poznanymi w sieci, powinno używać adresu, który nie ujawnia jego prawdziwej tożsamości, np. pseudonim01@domena.pl. Zaleca się, aby adres e-mail zawierał cyfry, wówczas jest trudniejszy do odgadnięcia i mniej podatny na odbieranie spamu. Nie zaleca się korzystania z tego samego pseudonimu w pokojach na czatach internetowych. Z tego rodzaju adresu łatwiej jest też zrezygnować, jeśli okaże się, że przychodzi na niego dużo spamu lub niechcianych wiadomości. W ramach usługi szerokopasmowego dostępu do Internetu otrzymuje się zwykle kilka adresów poczty elektronicznej. Czym jest czat? Czat to otwarte internetowe grupy dyskusyjne, w których prowadzisz rozmowę w czasie rzeczywistymi, używając pseudonimu. Nazwy grup lub pokojów na czacie związane są często z konkretnym tematem lub grupą wiekową. W rozmowie może brać udział wielu uczestników, ale w większości przypadków możliwe są także rozmowy prywatne między dwoma rozmówcami. Rozmowy na czacie charakteryzuje własny język, etykieta, a nawet kultura. Rodzice powinni poznać zasady czatowania. Najlepiej, jeśli pomoże im w tym dziecko. Czym jest IRC? IRC (Internet Relay Chat) także umożliwia rozmowy w czasie rzeczywistym w Internecie. Posiada o wiele więcej opcji niż zwykłe czatowanie. Aby skontaktować się z wybranymi kanałami – grupami dyskusyjnymi lub pokojami – musisz posiadać specjalny program (klienta IRC). IRC umożliwia jednoczesną rozmowę na wielu kanałach, a także prowadzenie dwuosobowych rozmów prywatnych. Zasady bezpiecznego korzystania z IRC są takie same jak w przypadku pokojów na czacie. Więcej informacji na temat IRC można znaleźć np. na stronie www.irc.pl. Jak bezpiecznie czatować – instrukcje Dzieci korzystające z czatu powinny wiedzieć, jak rozmawiać bezpiecznie. Dobrze jest rozważyć stosowanie następujących zasad czatowania: 1. Dbaj o bezpieczeństwo/poufność danych osobowych. 2. Powiadom administratora czatu, jeśli zauważysz przypadki napastowania lub sam padniesz jego ofiarą. 3. Jeśli nie czujesz się komfortowo, wyjdź z pokoju na czacie. 4. Jeśli na dowolnym etapie rozmowy poczujesz się niekomfortowo, powiedz o tym rodzicom. 5. Podczas czatowania bądź uprzejmy wobec innych. Czym jest bezpieczne czatowanie? Przyjemność z czatowania i jego bezpieczeństwo zależy w dużej mierze od tego, z kim rozmawiasz. Zwykle możesz ustalić, jak bezpieczny jest pokój na czacie, z którego korzysta Twoje dziecko, odpowiadając sobie na trzy pytania: 1. Czy pokój na czacie jest przeznaczony dla dzieci? W pokojach przeznaczonych dla dzieci prawdopodobieństwo wystąpienia nieodpowiednich tematów rozmowy lub kontaktu z nieodpowiednimi ludźmi jest mniejsze. 2. Czy pokój na czacie jest moderowany? Czasami pokoje mają dobrowolnych moderatorów, którzy kontrolują komunikację i mogą zablokować lub usunąć z nich osoby sprawiające problemy lub napastujące innych. Jeśli rozmowy nie są kontrolowane, pokój powinien przynajmniej posiadać przycisk umożliwiający kontakt z administratorem. Moderowane pokoje są bezpieczniejsze dla dzieci; bezpieczeństwo kontaktów wzrasta także, jeśli rozmowy są zapisywane. 3. Czy istnieje możliwość blokowania rozmówców? Tak. Blokowanie oznacza, że wiadomości od konkretnej osoby nie są umieszczane w pokoju na czacie. Po zablokowaniu danej osoby jej wiadomości przestają pojawiać się na ekranie. Rozmowa prywatna Z osobą, którą poznasz w internetowej grupie dyskusyjnej, możesz nawiązać bardziej prywatną, dwuosobową rozmowę. Możesz na przykład rozpocząć konwersację w publicznym pokoju na czacie i kontynuować ją przez komunikator lub za pomocą e-maili. Korzystając z tych narzędzi, możesz też chronić swoją prywatność za pomocą pseudonimu (np. pseudonim01@domena.pl). Wybierając taki adres poczty elektronicznej, łatwiej jest także zaprzestać korzystania z niego, jeśli okaże się, że nowy znajomy nie jest osobą, z którą chciałbyś utrzymywać kontakt. Dobrą wskazówką dla dzieci jest poinformowanie ich, aby nie nawiązywały prywatnych rozmów w Internecie z osobami, których nie znają osobiście. Spotkania z internetowymi znajomymi Jeśli Twoje dziecko pozna kogoś w Internecie, może chcieć spotkać się z tą osobą osobiście. Nawet jeśli taka internetowa znajomość trwa od dłuższego czasu, należy zachować ostrożność w kwestii spotkań osobistych. Większość spotkań internetowych znajomych odbywa się w miłej atmosferze i nie jest groźna, zdarza się jednak, że takie spotkania wiążą się z napastowaniem dziecka. Na szczęście takie przypadki są w Polsce dość rzadkie. Jeśli dojdzie do spotkania „na żywo”, konieczne jest, aby dziecku towarzyszył rodzic lub inna godna zaufania osoba dorosła. Takie spotkanie powinno odbywać się w miejscu publicznym. Dobrze jest wcześniej porozmawiać z dzieckiem o jego nastawieniu do spotkań ze znajomymi internetowymi. Komunikatory (Gadu-Gadu, Skype, MSN Messenger, ICQ itp.) Komunikator internetowy, podobnie jak pokoje na czacie, umożliwia prowadzenie rozmowy w czasie rzeczywistym, ale różnica polega na tym, że to Ty decydujesz, z kim chcesz rozmawiać. Program pokazuje, którzy z Twoich znajomych znajdują się obecnie w trybie online. Możesz zaprosić jednego lub kilku z nich do rozmowy prywatnej. Za pomocą komunikatora możesz także przekazywać zdjęcia, nagrania dźwiękowe lub filmowe, a także wykonywać rozmowy telefoniczne lub wideo. Technologia stosowana w komunikatorach internetowych niesie ze sobą takie same zagrożenia jak poczta elektroniczna czy czat. Użytkownik może otworzyć załącznik lub odsyłacz zawierający wirusa, pobrać oprogramowanie szpiegujące (spyware) lub materiały, które nie są odpowiednie dla dzieci. Rozmowy internetowe są znacznie bezpieczniejsze, jeśli prowadzisz je z osobami, które znasz osobiście. Rozmowy prowadzone za pomocą komunikatora są zawsze prywatne, a użytkownik wie, z kim rozmawia i kontroluje czas konwersacji. Dla większego bezpieczeństwa można zmienić ustawienia komunikatora w sposób opisany poniżej. Przy pierwszym uruchomieniu programu trzeba ustawić profil użytkownika. Nie należy posługiwać się danymi pozwalającymi na identyfikację użytkownika, ponieważ profil będzie widoczny dla wszystkich rozmówców. Wiele internetowych grup dyskusyjnych, a także portale oferujące gry online wymagają wypełnienia profilu użytkownika. Podane wskazówki można zatem odnieść także do tych usług internetowych. Wybór rozmówców Czatowanie jest najbezpieczniejsze wówczas, gdy rozmawiasz z osobami, które znasz spoza Internetu. Teoretycznie jednak każdy może wysłać wiadomość do Twojego dziecka. Komunikatory posiadają jednak listy kontaktów umożliwiające dodawanie do nich osób, z którymi chcesz rozmawiać. Możesz tak ustawić program, aby blokował kontakty ze wszystkimi osobami spoza listy – w ten sposób żaden nieznajomy nie będzie mógł skontaktować się z Twoim dzieckiem. Poproś dziecko, aby pokazało Ci swoją listę kontaktów i poinformowało, które osoby zna osobiście, a które poznało w Internecie. W ten sposób będziesz mieć szerszy obraz tego, z kim Twoje dziecko rozmawia w sieci. Zapisywanie rozmów Rozmowy prowadzone online można zapisywać. Jeśli rozmówcy Twojego dziecka wiedzą, że to robisz, jego bezpieczeństwo będzie jeszcze większe. Wiedząc, że rozmowy prowadzone w sieci są zapisywane, użytkownicy zwykle są znacznie bardziej ostrożni w doborze tematów rozmowy. Możesz jednorazowo zapisać rozmowę lub ustawić program tak, aby zapisywał wszystkie rozmowy automatycznie. Komunikator internetowy – zabawa dla całej rodziny Komunikatory internetowe są przeznaczone nie tylko dla dzieci i młodzieży: wiele firm stosuje je do komunikacji w przedsiębiorstwie. Przykładowo, jeśli Twoje dziecko ma po szkole dostęp do Internetu, a Ty jesteś w pracy, możesz skontaktować się z nim za pomocą komunikatora i zaoszczędzić na kosztach rozmów telefonicznych. Możesz także sprawdzić, kiedy dziecko korzysta z Internetu – komunikator pokazuje, kiedy Twoje dziecko zalogowało się do programu. Cybernetyczni napastnicy Internet daje nowe możliwości napastowania i nękania. Można publikować w nim plotki, zdjęcia lub dane osobowe albo rozsyłać złośliwe wiadomości – anonimowo lub ukrywając się pod nazwiskiem innej osoby. Wiadomości SMS oraz telefony z aparatem otwierają nowe możliwości zabawy, ale i wykorzystywania. Nękanie w szkołach odbywa się zwykle tylko w trakcie lekcji, ale prześladowca internetowy może dopaść swoją ofiarę w każdej chwili. Także grupa osób, które można nękać w sieci, jest znacznie większa. Jeśli Twoje dziecko lubi rozmawiać w sieci, należy z nim na początku internetowej przygody omówić te zagrożenia, a także poinformować je, co powinno zrobić, jeśli będzie nękane. Jest to istotne, ponieważ:
Wskazówka
Pamiętaj W Internecie obowiązują takie same przepisy jak w świecie realnym. Nie wolno obmawiać i obrażać ludzi w sieci. Może to zostać uznane za zniesławienie i podlegać karze oraz odszkodowaniu. Skasowanie czegoś, czego przygotowanie zajęło ledwie chwilę, może być trudne, a dzieci nie zawsze rozumieją powagę sytuacji. Pamiętaj – anonimowych użytkowników zwykle można wyśledzić. Policja nie podejmie jednak żadnych działań, o ile nie ma powodu, aby podejrzewać popełnienie przestępstwa. Jeśli Twoje dziecko otrzymuje złośliwe wiadomości przez pocztę elektroniczną lub SMS-y: Powiedz mu, że nie musi otwierać takich wiadomości ani jakichkolwiek wiadomości od nieznajomych. Nie powinno się odpowiadać na złośliwe wiadomości. Należy jednak zapisać taką wiadomości, aby w razie potrzeby można ją było pokazać innej osobie. Jeśli ustalisz, że dręczyciel chodzi do tej samej szkoły co Twoje dziecko, skontaktuj się z władzami placówki. Jeśli nękanie nie ustaje, być może zechcesz zmienić adres e-mail lub numer telefonu dziecka. Pamiętaj też
Jeśli znajdziesz w Internecie zdjęcia swojego dziecka lub adresowane do niego wrogie teksty:
Dzieci i marketing w Internecie Internet to wyjątkowo skuteczna metoda dotarcia do dzieci i młodzieży przez reklamodawców, a wiele produktów pożądanych przez dzieci jest sprzedawanych w sieci. Marketing skierowany do dzieci podlega przepisom prawa
Co możesz zrobić:
Chroń swoje dziecko przed marketingiem bezpośrednim
Marketing bezpośredni wykorzystujący pocztę elektroniczną lub SMS-y dopuszczalny jest wyłącznie za uprzednią zgodą osoby, do której jest adresowany. Dziecko, podając swoje dane w konkursie internetowym, może odruchowo wyrazić zgodę na otrzymywanie materiałów do marketingu bezpośredniego. Płatne usługi i zakupy online robione przez dzieci Wszystkie zakupy dokonywane przez Internet lub telefon komórkowy musi wykonywać lub zaakceptować osoba dorosła. Wskazówki:
Dane osobowe i zdjęcia dzieci w Internecie W naszej rodzinie ustaliliśmy, że zanim dziecko będzie mogło zamieścić jakiekolwiek informacje na swój temat w Internecie, sprawdzimy rzetelność danej witryny lub usługi. Zwykle nie ma potrzeby podawania wszystkich informacji, dlatego zachęcamy dzieci do przekazywania wyłącznie danych obowiązkowych. W wielu witrynach internetowych użytkownicy muszą się zarejestrować lub podać swoje dane osobowe, aby otrzymać dostęp do dodatkowych opcji, np. możliwości skorzystania z usługi, udziału w loterii, darmowych produktów lub uczestniczenia w grupach dyskusyjnych. Podmioty komercyjne mogą zbierać dane kontaktowe dzieci i młodzieży dla celów marketingowych, ale przed rozpoczęciem jakichkolwiek działań reklamowych muszą uzyskać zgodę osób, do których zamierzają je kierować. Administratorzy witryn nie zawsze jednak zachowują poufność danych osobowych, nawet jeśli są one chronione przepisami ustawy o ochronie danych osobowych. Naucz dzieci ostrożności przy udzielaniu swoich danych osobowych. Wskazówki Ustal zasady ze swoim dzieckiem Dobrze jest uzgodnić z dzieckiem zasady podawania swoich danych osobowych w sieci. Jeśli pozwolisz dziecku na udostępnienie takich informacji, trzeba sprawdzać wiarygodność witryn, w których te informacje zostaną zamieszczone. Sprawdzaj politykę prywatności Zalecamy sprawdzenie, czy dana usługa posiada odpowiednią politykę prywatności, która powinna wyjaśniać, w jaki sposób dane osobowe będą wykorzystywane, przez jaki okres i w jakich celach. Przekazuj tylko wymagane informacje Zwykle nie ma potrzeby podawania wszystkich danych, a jedynie niewielką liczbę informacji oznaczonych jako obowiązkowe. Podczas rejestracji do nowej usługi jej dostawca zwykle prosi o wyrażenie zgody na otrzymywanie materiałów marketingowych. Możesz od razu odpowiedzieć „Nie”, jeśli jednak przypadkowo wyrazisz zgodę, możesz ją cofnąć, kontaktując się z dostawcą usługi. Jeśli Twoje dziecko będzie podawać swoje dane osobowe w Internecie, załóż w tym celu osobny, rodzinny adres e-mail. Nie zapisuj danych osobowych w przeglądarce internetowej Nie zaleca się zapisywania danych osobowych lub haseł w przeglądarce internetowej i innych programach podłączonych do Internetu. Zamieszczanie zdjęć i danych osobowych dzieci Zamieszczanie zdjęć wykonanych kamerą internetową lub aparatem cyfrowym w Internecie jest łatwe i szybkie. Po zamieszczeniu zdjęcia w Internecie bardzo trudno jest jednak zapobiec jego rozpowszechnianiu, zmianom i wykorzystaniu w różnych kontekstach. Kopie zdjęć mogą bez trudu trafić do różnych lokalizacji, a ich całkowite wykasowanie może być bardzo trudne. Dobrze się zastanów, zanim zamieścisz w Internecie swoje zdjęcie wraz z danymi osobowymi. Zamieszczenie czyjegoś zdjęcia lub danych osobowych, np. w witrynie internetowej szkoły, stanowi przypadek ujawnienia takich danych i zawsze wymaga zgody osoby, której dane dotyczą. Każda osoba ujawniająca własne dane osobowe ma prawo do sprawdzania i w razie potrzeby korygowania dotyczących jej informacji. Dzieci należy ponadto ostrzec przed publikowaniem danych osobowych na własnych stronach internetowych lub w dziennikach (blogach). Informacje dodatkowe: Wykorzystanie danych osobowych podlega przepisom: – Ustawa o ochronie danych osobowych – Akty prawne dotyczące prywatności i komunikacji elektronicznej – Urząd Ochrony Danych Osobowych. Pamiętaj: Nie musisz podawać swoich danych osobowych, jeśli nie wiesz, kto o nie prosi oraz w jakim celu zostaną wykorzystane. Zgłaszanie problemów Niewłaściwy marketing Rada Reklamy sprawuje nadzór nad przestrzeganiem zasad etyki w działaniach marketingowych oraz zajmuje się monitorowaniem przepisów prawa dotyczących reklam skierowanych do nieletnich. Wszelkie przypadki niewłaściwego marketingu, nieuczciwych warunków i innych kwestii związanych z reklamą można zgłaszać Radzie na stronie http://www.radareklamy.pl/zlozskarge.htm. Oszustwa, nieuczciwe działania, przypadki nawoływania do nienawiści oraz inne nielegalne działania Wszelkie przypadki nieuczciwych, oszukańczych stron internetowych lub nawołujących do nienawiści oraz inne przypadki działań niezgodnych z prawem można zgłaszać na stronie http://www.dyzurnet.pl/ lub w najbliższej komendzie policji. Nadużywanie danych osobowych Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych zajmuje się nadzorem wykorzystywania danych osobowych. Pornografia dziecięca NIFC Hotline Polska, działając przy Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej, oferuje usługę zgłaszania stron internetowych, które mogą zawierać treści związane z wykorzystywaniem dzieci lub inne nielegalne materiały (http://www.dyzurnet.pl/). Aby zgłosić nadużycie, wejdź na stronę: http://dyzurnet.pl/zglos_nielegalne_tresci.html Inne obraźliwe lub nieodpowiednie materiały W pozostałych przypadkach skontaktuj się z własnym operatorem internetowym lub administratorem danej strony. Dzieci poniżej 7 lat Pierwsze kroki w Internecie decydują o późniejszych zachowaniach w sieci i pozwalają wyrobić w dzieciach dobre nawyki. Dzieci w wieku przedszkolnym lubią ustalone zasady działania i jest to idealna metoda na stworzenie odpowiednich przyzwyczajeń bezpiecznego korzystania z Internetu. Dzieci poniżej 7 roku życia mają ograniczoną zdolność rozumienia informacji dostępnych w Internecie i rozróżniania reklam od innych tekstów. Rodzice dzieci w tym wieku muszą im pomóc w znalezieniu odpowiednich materiałów. Dzieci często nie widzą różnicy między korzystaniem z Internetu a graniem w gry lub rysowaniem na komputerze. Na tym etapie rodzina może ustalić pierwsze zasady korzystania z komputera w domu.
Dzieci w wieku 7–9 lat Młodsze dzieci w wieku szkolnym będą mieć do czynienia z Internetem w szkole, u kolegów, a także we własnym domu. Rodzice i dzieci powinni wspólnie porozmawiać o tym, jak rozsądnie korzystać z Internetu i ustalić odpowiednie zasady. Dzieci w wieku od 7 do 9 lat potrafią już dość dobrze rozpoznawać treści, z którymi mają do czynienia. Nie radzą sobie jednak jeszcze zbyt dobrze z niektórymi materiałami dostępnymi w Internecie, szczególnie z obrazami, tekstem czy dźwiękiem, które je przerażają lub są w inny sposób nieodpowiednie. Rozmowa o takich kwestiach i wyjaśnienie różnych treści, na które dzieci mogą natknąć się w Internecie, nauczy je odpowiedzialności i samodzielnej, bezpiecznej pracy w sieci. Rodzice mogą także pomóc dzieciom, wyrażając własne opinie na temat Internetu. W tym wieku nadal najważniejsze są ograniczenia, ochrona i korzystanie z Internetu pod nadzorem osoby dorosłej. Rodzice powinni uzgodnić z dziećmi zasady korzystania z Internetu i modyfikować je w miarę dorastania dzieci.
Dowiedz się więcej: Bezpieczne środowisko pracy
Dzieci w wieku 10–12 lat Dzieci w wieku szkolnym mogą być już dobrze zaznajomione z Internetem. Rodzice mogą im pomóc, wyszukując witryny związane z nauką, hobby lub innymi zainteresowaniami dziecka. Rodzina może także korzystać z Internetu podczas robienia planów, które dotyczą wszystkich jej członków. Jest to świetna okazja do rozmowy na temat rzetelnych i wiarygodnych stron oraz miejsc, w których można znaleźć informacje odpowiedniej jakości. Na stronie www.dzieckowsieci.pl znajdują się wskazówki, jak można sprawdzić, czy dana witryna internetowa jest wiarygodnym źródłem informacji. Dziecko nadal potrzebuje nadzoru rodziców oraz określenia zasad bezpiecznego korzystania z Internetu. Może już ono jednak obchodzić te zabezpieczenia, jeśli uzna, że są zbyt restrykcyjne lub niezgodne z jego potrzebami.
Dowiedz się więcej: Rozmowy w sieci / Polityka prywatności
Dzieci w wieku 13–15 lat W tym wieku Internet staje się częścią życia społecznego dziecka: poznaje w nim znajomych, spędza czas oraz znajduje informacje dotyczące prac domowych i zainteresowań pozalekcyjnych. Im większa wiedza, tym więcej możliwości wykorzystywania Internetu. Na tym etapie rodzice mogą mieć trudności w ustaleniu, co ich dziecko robi w Internecie. Dzieci z tej grupy wiekowej lubią podejmować ryzyko i sprawdzać granice swoich możliwości – zabezpieczenia techniczne i zakazy mogą okazać się nieskuteczną metodą zapewnienia bezpieczeństwa w sieci. Dzieci w wieku od 13 do 15 lat mają tendencję do ukrywania swoich działań, szczególnie wówczas, gdy rodzice nie przejawiali wcześniej zainteresowania tym, co dziecko robi w sieci. Ważne jest zatem, aby rodzina potrafiła prowadzić otwartą rozmowę, a rodzice interesowali się, z kim ich dziecko kontaktuje się w Internecie i w jakim celu go używa.
|
||||
|
Copyright © 2010 Rafał Pastwa |
||||
